Advertenties

Emily Starr werd geboren met een verlangen om te schrijven. Als weeskind op New Moon Farm hielp schrijven haar om moeilijke en eenzame tijden het hoofd te bieden. Maar nu gaan al haar vrienden naar de middelbare school in het nabijgelegen Shrewsbury, en haar ouderwetse en tirannieke tante Elizabeth laat haar alleen gaan als ze belooft te stoppen met schrijven! Toch is dit de eerste stap in Emily's klim naar succes. Eenmaal in de stad, wakkeren Emily's activiteiten de roddels in Shrewsbury aan. Maar Emily en haar vrienden hebben er vertrouwen in: Ilse is een geboren kunstenaar, Teddy is klaar om een geweldige performer te worden en de ondeugende Perry heeft de kwaliteiten van een briljante advocaat. Wanneer Emily haar gedichten publiceert en voor de stadskrant schrijft, lijkt succes in aantocht – en daarmee de eerste fluisteringen van romantiek. Dan krijgt Emily een fantastische kans en moet ze beslissen of ze haar leven voorgoed wil veranderen.

MIJN GEDACHTEN:

We laten onze intense jonge heldin een contract voor zichzelf schrijven om het Alpenpad van literair succes te beklimmen en haar nederige naam op de top te schrijven. Dit deel van Emily's verhaal volgt haar van 14 tot 17 jaar, terwijl ze naar de middelbare school gaat en tegelijkertijd een goede carrière heeft in het najagen van haar droom om te schrijven.

Haar drie beste vriendinnen gaan met haar mee naar Shrewsbury High School. Dr. Burnley doet in deze fase alles voor Ilse, Teddy's bezitterige moeder maakt de strikjes van haar schort wat losser en Perry verdient zijn geld met klusjes.

Tante Elizabeth is nog steeds imposant en trots genoeg om een levensstijl te leiden die voor iedereen belachelijk ouderwets lijkt. Maar voor Elizabeth Murray is weigeren met de tijd mee te gaan slechts het behoud van iets kostbaars met een grote inherente waarde en klasse. En al het schuren van de vloeren, petroleumlampen en ouderwetse recepten zijn erg vermakelijk om te lezen. Het speelt zich af in het begin van de 20e eeuw, wanneer twee meisjes op een willekeurige deur kloppen en om een maaltijd en een bed voor de nacht vragen. (Want dat is iets wat Emily en Ilse daadwerkelijk doen in dit verhaal.)

Ilse is even levendig en cholerisch als altijd en blijft moord plegen. Ze slaat de hospita en wordt niet uit haar huis gezet. Ze breekt de vaas in het kantoor van de directeur en wordt niet van school gestuurd. Al deze onbeduidende uitbarstingen doen haar volkomen verwend lijken, afgezien van Montgomery's hints dat Ilse niet het enige kan krijgen wat ze echt wil. Het wordt nooit rechtstreeks in dit boek genoemd, maar ik denk dat de aanwijzingen overvloedig genoeg zijn voor iedereen, behalve de meest onwetende lezers, om tussen de regels door te lezen en te raden wat het is. Bovendien houden haar heftige uitbarstingen ongetwijfeld verborgen wat Ilse verlangt. Ze is een zeer interessante bijrolspeelster.

Een groot deel van het verhaal draait om Emily's wrijving met tante Ruth, bij wie ze logeert om dicht bij school te wonen. (Aangezien Shrewsbury slechts 11 kilometer van New Moon ligt, zou Emily zeker niet bij tante Ruth hoeven inwonen als de gebeurtenissen zich in de moderne tijd hadden afgespeeld.)

Een harde en afkeurende houding is Ruths standaard. Haar motto is om ervan uit te gaan dat iemand slim en sluw is tot het tegendeel bewezen is. Ze is zo overdreven kritisch dat ze Emily tot het uiterste drijft om zo slecht te zijn als ze zelf denkt. En haar bekrompen vooroordelen lijken in steen gebeiteld. De verteller noemt haar 'een domme, koppige kip die een leeuwerik probeert te fokken'. Montgomery biedt echter een inkijkje in het perspectief van tante Ruth. Ze is al jaren vastgeroest in haar gewoontes en brengt een groot offer door haar huis open te stellen voor iemand anders. De vraag is: zullen die twee het ergens over eens worden?

Er zijn nog een paar andere incidenten waarbij Emily's helderziendheid in actie komt. Niet genoeg om het alledaags te maken, maar net genoeg om de wow-factor hoog te houden. In plaats van het te vieren als een zeldzame en unieke gave, slaat Emily door naar het andere uiterste en huivert ze bij de gedachte aan een anonieme en angstaanjagende kracht die haar lichaam en geest van tijd tot tijd laat werken. Omdat de incidenten echter altijd positieve resultaten opleveren, moeten wij lezers concluderen dat het een onschuldige kracht moet zijn.

Emily heeft haar portie bewonderende mannen. De familieclan staat achter de saaie neef Andrew, hoewel hij niet echt Emily's dingetjes is. En het briljante vermogen van de dynamische Perry Miller om zijn eigen obstakels te overwinnen zal nooit genoeg zijn om de Murrays (inclusief Emily) ervan te weerhouden hun Stovepipe Town-oorsprong te verbreken. Haar oudere vriend, Dean Priest, loert rond met amoureuze bedoelingen die Emily nooit opmerkt, ondanks zijn griezelige talent om de verborgen motieven van anderen te doorgronden. Helaas is haar favoriete kandidaat Teddy Kent, wiens jaloerse en dominante moeder waarschijnlijk het grootste obstakel vormt.

Emily's diep spirituele aard valt me deze keer op. Buiten zijn is een betrouwbaar tonicum voor haar, en ze bekent dat ze net zoveel van dingen houdt als van mensen. (Ik ben ook een beetje zo.) Maar de troost die ze put uit de natuurlijke elementen, en die ze beschouwt als één met de wind, de bomen en de bloemen, maakt haar tot een ware natuurmysticus en bovendien een beginnend schrijver.

Emily krijgt te maken met veel ups en downs in haar ambitie om een gepubliceerd auteur te worden. Tante Elizabeth verbiedt het schrijven van fictie tijdens haar jaren op Shrewsbury High, met goedkeuring van meneer Carpenter. Er staan goede schrijfadviezen op deze pagina's, met dank aan meneer Carpenter. Hij adviseert haar om te gul te zijn met woorden en dat ze nooit het risico moet lopen haar Canadese flair te verliezen. En Emily neemt zijn mening serieus dat elke schrijver altijd moet proberen te genezen en nooit moet kwetsen met zijn pen.

Ten slotte verdient neef Jimmy een vermelding als misschien wel de meest discrete en scherpzinnige persoon in het hele boek. Hoewel de meeste mensen in zijn leven hem als een simpele jongen-man beschouwen, is hij degene wiens meningen mij het meest aanspreken, met mogelijke uitzondering van meneer Carpenter. Maar omdat Jimmy veel minder chagrijnig is dan meneer C, heeft hij mijn stem als beste mentorpersonage. Soms begin ik 'Fool on the Hill' van de Beatles te neuriën als ik aan hem denk, omdat het neef Jimmy Murray is.

Het is een genot om deze boeken te lezen, dus laten we nu naar de conclusie gaan., Emily's missie.

🌟🌟🌟🌟🌟