„Zmiana: Metoda”, wzniesienie społeczne i metamorfoza

Nowa powieść autobiograficzna autora Édouarda Louisa pokazuje nam szczególną „metodę” wzniesienia się w społeczeństwie i uniknięcia wykluczenia i biedy

Historia samodoskonalenia oraz wzniesienia gospodarczego i społecznego jest bez wątpieniajedna z dominujących narracji, która w największym stopniu wpływa na nasze zachowanie i aspiracjenawet o tym nie wiedząc: po prostu spędź kilka minut w dowolnej sieci społecznościowej, aby znaleźć dziesiątki reklam obiecując nam przepis na piękno i sukces, i pokazywanie nam aspiracyjnych modeli do przyjęcia w życiu codziennym. Za każdym razem, gdy angażujemy się w nowy projekt lub zadanie, nie zdając sobie z tego sprawy, bierzemy udział w wyścigu szczurów kapitalizmu, próbując zająć swoje miejsce w dynamice konkurencji naszego modelu produkcyjnego.

Choć czasami te wysiłki się opłacają, Czy byłoby możliwe naleganie na wzniesienie się społeczne do punktu przekształcenia się? Czy istnieje coś takiego jak metoda osiągnięcia tego celu? Książka, która nas dzisiaj nie interesuje, Zmień: Metodaprzez Edouarda Louisa Zajmuje się właśnie tym pojęciem.

Autofikcja, a nie samopomoc

Młody francuski pisarz Edouard Louis – który w wieku zaledwie 30 lat opublikował pięć udanych powieści– nie oferuje nam pigułki samopomocy w swojej najnowszej pracy opublikowanej przez Salamandrę, choć jej tytuł zdaje się sugerować: Zmiana: metoda to autobiograficzna opowieść o wzroście społecznym, który opowiada o wytrwałej podróży autora z domu w wiejskim miasteczku w północnej Francji – naznaczonym biedą i wykluczeniem – na szczyt piramidy społecznejreprezentowana przez elitę intelektualną i kulturalną Paryża.

To refleksyjna, szczera i pełna emocji autofikcja. opisując szczegółowo skrupulatną „metodę”, którą stosował Édouard w celu pokonania barier ekonomicznych, kulturowych i klasowych, w procesie ucieczki od dzieciństwa naznaczonego niezrozumieniem, dyskryminacją i biedą. Bohaterowi, wychowanemu w środowisku o niskim poziomie kulturowym i niewielkich zasobach, udaje się toprzeczytanie setek książek i przyjęcie „burżuazyjnych” sposobów i nawyków, awans w świecie akademickim i społecznym, aby zakończyć studia na uniwersytecie w Amiens i wreszcie w prestiżowej Ecole Normale Superieure w Paryżu, kolebką wielu francuskich intelektualistów.

Jednak pomimo pozornego sukcesu autora – który realizuje swój cel przemiany z gąsienicy w motyla – Zmiana: metoda To powieść bardziej melancholijna niż pełna nadziei, wręcz egzystencjalistyczna. Gdy bohater osiąga cele, pojawiają się kolejne nowe cele, a wraz z nimi nowe zmiany, które wiążą się z porzuceniem znanych nam środowisk, stylów życia i bliskich nam osób; Podczas podróży z wiejskich obszarów Francji do Amiens, a następnie do Paryża, Louis wydaje się być uwięziony w kole Ixion, o którym mówił Schopenhäuer: skazani na spełnianie kolejnych pragnień bez osiągnięcia autentycznego zaspokojenia. Te i inne uczucia autor analizuje w sposób przenikliwy i szczery, nie kryjąc się z własnymi sprzecznościami i wątpliwymi postawami.

Ciemna strona samodoskonalenia

Celem powieści jest przedstawienie i analiza emocjonalnej drogi Edouarda, prezentując alternatywne spojrzenie na klasyczną historię samodoskonalenia, z jej blaskami i cieniami (w większości przypadków mieszane) i specyfika: chociaż postrzegana jest zmiana i wzniesienie społeczne Jak wybawienie z wrogiego świata, autor zdaje się nigdy nie skończyć „ratowania siebie”, bo gdy już osiągnie bezpieczeństwo i komfort, nowe oczekiwania lub nowy model aspiracji położyły kres uzyskanemu pokojowi i wyznaczyły nowy etap transformacji Édouarda.

W ten sposób tożsamość autora zawsze budowana jest wokół czegoś przeciwnego: lub poprzez dynamikę odrzucenia (Autor chce uciec od dyskryminacji, której doznał w swoim mieście z powodu bycia homoseksualistą) lub pociąg do bardziej wyrafinowanego stylu życia (W rzeczywistości książka skupia się wokół dwóch punktów odniesienia, które będą światłem przewodnim Edouarda Luisa: Eleny i Didiera). Tak, dobrze książka traktuje o zamierzonych zmianach i wysiłkach zmierzających do ich osiągnięcia jako o metodzie zbawienia, tajemnica pozostaje aktualna po zakończeniu, Czy potrzeba zmiany wynika z okoliczności, czy też jest częścią kondycji ludzkiej, niezależnie od kontekstu? Tajemnica Edouard nie jest w stanie rozwiązać problemu dynamiki, która od wieków tak intryguje filozofówco lepsze w swojej najnowszej twórczości poszukuje emocjonalnego katharsis poprzez literaturę.

O tej powieści nie sposób rozmawiać bez mówienia o polityce i bez mówienia o polityce w kulturze. Głównym osiągnięciem Édouarda w powieści jest integracja z elitarnymi kręgami kulturowymi (Edouard staje się „burżuazyjny”), nie bez doznania wstrząsów związanych z odmiennym „etosem” klasowym, o którym mówił już Bourdieu: Oznacza to, że Edouard nie tylko boryka się z brakiem wiedzy kulturowej, ale także schematy myślowe, zachowania i życiowe oczekiwania, których nawet nie mogą sobie wyobrazić ze względu na swoje skromne pochodzenie. Chociaż Édouard często mówi o tych skutkach i trudnościach gospodarczych z nimi związanych, oprócz okazania wyrzutów sumienia z powodu „zdrady klasowej”, książka nie zagłębia się w strukturalne przyczyny tych nierówności, choć wykazuje zainteresowanie jej praktycznym wpływem na relacje międzyludzkie.

Nowe przywileje, nowa rzeczywistość

W jednym z najwspanialszych fragmentów na ten temat pt. i co odzwierciedla społeczno-kulturowy dystans Edouarda od jego kręgu, Autor stwierdza, że jeśli w pewnych momentach potrafił tak bardzo cieszyć się i cenić swoje nowe życie, Dzieje się tak właśnie z powodu braku przywilejów, które później cementowałyby ich codzienne życie.

Na poziomie formalnym Zmiana: metoda To książka napisana zwinną i wyrafinowaną prozą., który nie będąc sztucznym, może się poruszać. Choć większość książki łączy monolog wewnętrzny z narracją autobiograficzną, Eksperymenty Ludwika z listem, a nawet z wywiadem w różnych momentach powieści. Włączenie zdjęć i zrzutów ekranu kończy tworzenie tego „kolażu”, który jest duchową kontynuacją Aby położyć kres Eddy'emu Bellengueule'owiwcześniejszą powieść tego samego autora bardziej skupił się na trudnych aspektach swojego życia na wiejskich terenach Francji.

Zmień: Metoda To powieść, która w miarę postępów nabiera głębi. i że dzięki swojemu szczególnemu tematowi – wzniesienie społeczne jako przemiana osobista – potrafi zdystansować się od innych dzieł autofikcji o podobnym stylu.

Powiązany