50 lat bez Pabla Picassa

W 2023 roku na całym świecie odbędzie się ponad 50 wystaw sztuki Pabla Picassa. Choć w życiu artysty najważniejsze są Hiszpania i Francja, prace prezentowane będą także w Szwajcarii, Niemczech, Księstwie Monako, Belgii i Rumunii.

Pabla Ruiza Picassalepiej znany jako Pablo Picasso, zmarł tego dnia 50 lat temu. Śmierć w otoczeniu dziennikarzy, którzy zaglądali do domu w ostatnich dniach jego życia. Wreszcie kończąc naturalnie na a obrzęk płuc we Francji. Został pochowany w parkach zamku Vauvenargues w południowej Francji.

Po ciekawym i niepokojąco cichym przybyciu artysty na świat, sztuka wkroczyła w jego życie intuicyjnie. Powiedzieli to Jego pierwszym słowem było „piz, piz” co odzwierciedla fakt, że mały człowiek z Malagi chciał od ojca „ołówka”, aby mógł rysować, zanim w ogóle zaczął chodzić.

Obszerna, kwestionowana i studiowana biografia artystyczna Picassa, dzieli się na różne etapy.

Młody Andaluzyjczyk urodzony w 25 listopada 1881że w wieku zaledwie ośmiu lat będzie malował Widok na port w Maladze (1890). W młodości malował także portrety swoich bliskich. portret ciotki Pepy (1896), a nawet kopiował inne dzieła.

Po przeprowadzce do La Coruña z powodu niestabilnej pracy ojca Picasso nadal malował sceny ze swojego codziennego życia, w tym uczęszczał do szkoły artystycznej La Coruña. Pięć lat później rodzina przeniosła się do Barcelony, aby uporać się ze śmiercią młodszej siostry Picassa, powłoka, Z kim miałbym umrzeć? zaledwie 7 lat stary z powodu choroby błonica.

Błękitna Scena (1900 - 1904)

W 1900 oraz z okazji Wystawy Powszechnej Picasso wraz ze swoim wielkim przyjacielem, także malarzem, Carlosa CasagemasaMaszerowali w kierunku Paryża. Dla jednego dramat romantyczny nie wynagrodzony, Casagemas popełnia samobójstwo z kulą w głowie. Dla Picassa był to ciężki cios.

Na tym etapie dzieła Picassa przekazują smutek i opuszczenie. Widzimy także postacie wydłużone, z głową skierowaną w dół i statycznereprezentujący podklasy takich jak bezdomni, prostytutki, chorzy i skrajnie biedne rodziny z Barcelony i Paryża, które przemierzają okolicę wielka melancholia.

On niebieski kolor zaznaczyłby głęboki smutek co czuł Picasso w związku ze śmiercią przyjaciela. Na obrazach dominują zimne kolory i puste tła.

Dwie siostry (1902), Stary niewidomy gitarzysta (1903) i Tragedia (1903) to tylko niektóre z prac, jakie wykonał na tym etapie. Praca kończąca ten etap to oszczędne jedzenie (1904).

Różowa scena (1904-1907)

Człowiek z Malagi postanawia przenieść się na Montmartre w Paryżu. Paryska aura inspiruje artystę do tworzenia obrazów na tej scenie. Jest to przeciwieństwo poprzedniego kroku, podobnie jak zasoby bardziej wesoły i żywy tonchociaż postacie tego nie zrobiły mało emocji.

Bohaterami są klauni, akrobaci i żonglerzy, cyrk jest ważny zrozumieć tę fazę. O kolory są cieplejsze i w pastelowych kolorach. Teraz użyj zabawnych i pełnych zdjęć.

Trzy z najważniejszych obrazów z tej fazy to rodzina akrobatów (1905), Aktor (1904) i Holenderska piękność (1906).

Ciemny okres (1906-1909)

Prymitywna sztuka afrykańska i sztuka iberyjska zainspirowały artystę na tym nowym etapie, przejściu do kubizmu. Figury rozkładają się dominują ciemne kolory i odcienie szarości.

Na tym etapie praca wyróżnia się popiersie kobiety (1909).

Kubizm

To było ruch kto się rozwinął z Jorge Braque’em w Paryżu. Charakteryzowało się wykorzystaniem figury geometryczne (kostki, kule…) przedstawiające postacie z natury. W rezultacie powstał trzeci wymiar, który wyróżnia się przełamaniem perspektywy. Nie należy go mylić ze sztuką abstrakcyjną, ponieważ wszystkie użyte formy mają konkretne zastosowanie.

Praca rozpoczynająca się od tego kroku to Panie z Awinionu (1907).

W kubizmie wyróżniamy trzy fazy: kubizm sceniczny, kubizm analityczny lub hermetyczny i kubizm syntetyczny.

kubizm sceniczny

Kubizm sceniczny, znany również jako „przedanalityczny”, to pierwsza faza tego etapu. Tutaj znajdziemy Cézanne’a, artystę, który położył podwaliny pod ten ruch, inspirując sztukę kubistyczną.

Na tym etapie praca wyróżnia się krajobraz z dwiema postaciami (1908).

kubizm analityczny

Nazwa tego etapu pochodzi od głęboka analiza co Picasso zrobił ze swoimi dziełami, z różnymi punktami widzenia. Oprócz większej liczby planów.

Widzimy zastosowanie The gama kolorów ochra, niebieski, zielony, a nawet szary.

Na tym etapie możemy zobaczyć różne prace, m.in. Poeta (1911) i martwa natura z klarnetem (1911).

Kubizm syntetyczny (1912 – 1914)

Na tym etapie są On kolaż. Zaczął wykorzystywać w swojej pracy papier, kawałki obrusu… Cel kolażu polegała na rekonstrukcji obrazów, które uległy wcześniej dekompozycji. W ten sposób znacznie rozszerzono tworzenie „ogólnego znaczenia wyniku” za pomocą palety kolorów.

Praca jak Gitara, klarnet i butelka na stole (1916) i buteleczka od dołu (1914).

Neoklasycyzm (1917 – 1925)

Tematem tego etapu było zdecydowanie środowisko rodzinnew rzeczywistości namalował swoją żonę Olga Chochłowa kilkakrotnie (Portret Olgi na sofie (1918)). W ten sposób przekazujesz spokój. W 1921 roku Picasso ma syna o imieniu Paulokolejne źródło inspiracji dla artysty.

Tematem tych dzieł były także motywy mitologiczne.

Surrealizm (1928-1932)

Surrealizm, któremu Picasso zawsze zaprzeczał, ale jego obrazy mówią co innego.

dominują postacie potworny, zdeformowany i duży. Na tym etapie artysta zaczyna reprezentować Świat snówCałkowity brak kontroli i nieczytelne metafory zalały scenę Malagueño.

Jednym z najważniejszych dzieł jest postacie nad morzem (1931).

Ekspresjonizm (1932-1946)

Hiszpańska wojna domowa i II wojna światowa zniekształciły twórczość Picassa. Teraz niepokój i strach To oni byli bohaterami tych pustych płócien z powodu bólu tych wszystkich ofiar.

Guernica (1937)

Nieprzewidziane bombardowania Niemców na ludność Kraju Basków i zlecenie Rządu II Republiki uczyniły Picassa jednym z jego najbardziej znanych dzieł na całym świecie. Artysta w ciągu zaledwie miesiąca namalował obraz o szerokości prawie 8 metrów, który miał być wystawiony na Wystawie Światowej w Paryżu w 1937 roku.

Vallauris (1946-1953)

Picasso na tym etapie osiada we francuskim mieście Vallauris odkąd zakochał się w wystawie ceramika. Wykonywał garnki, rzeźby gipsowe, wazony, kafle... wszelkiego rodzaju ceramikę, w sumie stworzył ponad 2000 sztuk. Czerpie inspirację z życia rodzinnego, a także ze swoich zainteresowań Walka byków.

Ostatni etap (1954 – 1973)

Na tym ostatnim etapie Picasso poświęcił się przegląd pracy malarzy rangi Velázqueza, Goyi czy Maneta. W 1972 roku artysta stworzył od nich najnowsze autoportrety. Zmarł rok później, 8 kwietnia 1973 roku. Tego dnia, 50 lat temu.

Powiązany