Advertenties
Dit spannende verhaal over avontuur, moed en overleving speelt zich af in de Downs van Engeland, een ooit idyllisch landelijk landschap. Het volgt een groep bijzondere wezens die vluchten voor de oprukkende mens en de onvermijdelijke vernietiging van hun thuis. Onder leiding van twee dappere vrienden reizen ze vanuit hun thuisland, Sandleford Warren, door aangrijpende beproevingen van roofdieren en vijanden, naar een mysterieus beloofd land en een volmaaktere samenleving.
MIJN GEDACHTEN:
Mijn familie begrijpt mijn leeskeuzes niet altijd. Toen mijn oudste zoon mijn huidige boek zag, zei hij: 'Is dit niet een bloedbad over konijnen die elkaar afmaken?' Ik denk dat hij deels gelijk heeft, maar die zin doet niet onder voor hoe episch het is. Het is een van mijn favoriete boeken van dit jaar en ik zal nooit meer op dezelfde manier naar wilde konijnen kijken. Ik hou van en koester elk van de hoofdpersonen als leden van de familie. Het is gemakkelijk om helemaal meegezogen te worden in hun reis, en zelfs nu neurie ik 'Bright Eyes' van Art Garfunkel, geschreven als soundtrack voor dit verhaal.
Zo gaat het allemaal. Kleine Vijfje was de kleinste van zijn nest en heeft geen invloed op de anderen, maar hij heeft een zeldzame gave van profetie, waardoor hij grote problemen voor zijn konijnenhok kan voorzien. (Lezers worden vooraf geïnformeerd dat projectontwikkelaars het gebied hebben geclaimd voor woningbouw.) Vijfjes oudere broer, Hazel, is de enige die wil luisteren, aangezien hij Vijfjes gave al eerder in actie heeft gezien. Wanneer de grote baas de waarschuwing negeert, verzamelen ze een groepje van twaalf die op het laatste moment de vrijheid tegemoet rennen. De rest van de roman beschrijft hun avonturen en gevaren.
Terwijl ze genieten van de gastvrijheid van een aristocratische en superstijlvolle kerel genaamd Cowslip, ontdekken ze een schokkend geheim over zijn hol. Later sluiten ze een waardevolle vriendschap met Kehaar, een zeer coole kokmeeuw. Nog later ontmoeten ze Efrafa, het totalitaire regime van een controlerende konijnenleider genaamd Generaal Woundwort. Gedurende het verhaal bewijst de jonge Hazel, hoewel niet de slimste of sterkste, een gulle, grootmoedige en capabele leider te zijn van haar eigen kleine groep.
Sterker nog, ik denk dat het verplichte kost zou moeten zijn voor aspirant-leiders, in plaats van saaie, oude studieboeken. Iedereen die een leiderschapsrol ambieert, zou Hazels succesvolle aanpak moeten bestuderen. Hij is niet alleen evenwichtig, discreet, daadkrachtig en nederig, hoewel hij dat zeker allemaal is. Hazels grootste kracht is het herkennen van de unieke sterke punten van zijn teamleden en het erkennen van de manieren waarop ze superieur zijn aan hem. Dat is de beste vaardigheid om te hebben. Ze weten allemaal dat zijn begeleiding gebaseerd is op zijn interesse in hen als mens, en ze respecteren hem daarvoor, of ze dat nu leuk vinden of niet.
Wat een team! Fiver is de kleinste, maar ze zouden nergens zijn zonder het geschenk van helderziendheid. Blackberry's innovatieve geest redt hen uit menig angstaanjagend fileprobleem, en Dandelion, hun verhalenverteller, begrijpt hoe belangrijk een sterke traditie van mythen en legendes is om de moraal van een groep hoog te houden. Zelfs Bluebell, met haar brutale opmerkingen, zorgt voor de scherpe humor die de geesten, of in ieder geval de wraakzuchtige energie, van het hele gezelschap kan opkrikken. Misschien hou ik bovenal van de moedige Bigwig, die meer moed in zijn harige lijf heeft dan tientallen andere literaire helden bij elkaar! Echt, wat een kerel! Samen, onder Hazels wijze en zorgzame leiding, bundelt ieder van hen zijn of haar individuele krachten om een superkonijnenlichaam te creëren.
Richard Adams stelt in zijn inleiding dat hij de roman nooit als een soort allegorie of parabel heeft bedoeld, maar gewoon als een verhaal over konijnen die hij verzon om zijn dochters in de auto te vermaken. Nou, sorry Richard! Soms moeten lezers de mening van een auteur negeren en een verhaal voor zichzelf kapen. Dit boek staat vol parallellen en allegorieën voor degenen onder ons die ze graag ontdekken.
Er is het gevoel van de Exodus uit het Oude Testament vanaf het allereerste begin, wanneer twee broers en zussen (in dit geval Hazel en Fiver) een machtige leider benaderen om te pleiten voor de bevrijding van hun volk, maar worden uitgelachen en afgewezen. Dan is er de Pilgrim's Progress-campagne tijdens de reis zelf, die ons verbonden houdt met onze kleine groep, wetende dat wanneer zij vinden wat ze zoeken, ook wij de correctie in ons hart zullen voelen.
En er zijn verschillende politieke en sociale analogieën die we niet kunnen negeren als spiegels van de menselijke natuur. De 'owslas' of politiemachten van de konijnen zijn hiërarchische orden van handlangers rond een leider. We kunnen zeggen dat elk konijn in de owsla zijn bevoorrechte positie waardeert en heimelijk geniet van het prestige dat eraan verbonden is. Maar de grote grotten van Efrafa zijn verzuurd onder leiding van generaal Woundwort, een dictator in de ware zin van het woord. Hij moet duidelijk omvergeworpen worden, maar gelooft oprecht dat hij alle konijnen onder zijn bewind een plezier doet door ze te beschermen tegen onheil. In plaats daarvan beperken zijn radicale beperkingen hun volledige leven en berokkenen ze hen schade.
Over het algemeen denk ik dat de grootste aantrekkingskracht voor mij de waardigheid en herkenbaarheid van de personages is. Lijken we in het grote geheel niet allemaal erg op Hazels bende? We zijn nerveus, kwetsbaar en een beetje ongemakkelijk in onze grote wereld vol bedreigingen en onzekerheid. We zijn bang voor onze eigen soort 'elil', vijanden die in de schaduw loeren en elk moment kunnen proberen ons neer te halen. Maar dag na dag staan we op om door te gaan, klampen we ons vast aan vrienden die hun betrouwbaarheid hebben bewezen en proberen we moedig op te komen voor wat ons dierbaar is.
Ik moet het een van die zeldzame boeken noemen die ik iedereen zou aanraden. Je zou het aan je leeslijst moeten toevoegen; het is zo fris en inspirerend.
🌟🌟🌟🌟🌟 of meer zoals 🐰🐰🐰🐰🐰
